اثرات هیومیک اسید و میکوریزا بر ویژگی‌های ریختی و غلظت عناصر غذایی لوبیا قرمز (Vigna radiate L.)

به‌منظور بررسی تأثیر برهم­کنش میکوریزا و هیومیک اسید بر خصوصیات مورفولوژیک، درصد پروتئین دانه و جذب عناصر غذایی لوبیاقرمز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای تحقیق شامل قارچ میکوریزا در سه سطح عدم مصرف (شاهد)، استفاده از سویه Glomus intraradice و استفاده از سویه Glomus mossea و همچنین محلول­پاشی هیومیک اسید در سه سطح صفر (شاهد)، 15 و 30  میلی­گرم در لیتر بود. آزمایش به‌صورت گلدانی اما در شرایط طبیعی و کنترل نشده اجرا شد. صفات اندازه‌گیری شده ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن خشک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، درصد پروتئین دانه و درصد نیتروژن و فسفر برگ بود. کاربرد میکوریزا و هیومیک اسید موجب افزایش صفات اندازه­گیری شده به جز تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه شد. در صفات مورد بررسی بین دو سویه اعمال شده اختلاف معنی­دار مشاهده نگردید و بین سطوح 15 و 30  میلی­گرم در لیتر هیومیک اسید نیز تفاوت معنی­دار دیده نشد. به طور کلی محلول­پاشی 15 میلی­گرم در لیتر هیومیک اسید در حضور Glomus mossea تأثیر بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشت.